چشمت روشن فیلمباز! رسیدیم به «کیک محبوب من»! وای وای چه فیلمی بود این، اصلاً یه وضعی! یه فیلمیه که هم دلت رو میبره هم یه ذرهای نگرانت میکنه، مثل خود زندگی، نه؟
ببین، قضیه از این قراره که ما با یه خانم نازنین و دوستداشتنی هفتاد ساله به اسم ماهین همراه میشیم. ماهین خانم، سی ساله که همسرش فوت کرده و بچههاش هم رفتن اونور آب. تو تهرانِ تنها زندگی میکنه. فکر کن، هفتاد سالگی و تنهایی... آدم دلش میگیره.
ولی این فیلم اصلاً دلگیر نیست! ماهین خانم یه روز تصمیم میگیره بزنه بیرون، با دوستاش دور هم جمع شن، یه چایی بخورن و یه گپی بزنن. همین دورهمی ساده یه جرقهای تو دلش روشن میکنه. یه آقایی رو ملاقات میکنه که دوباره حس جوونی بهش دست میده، انگار زندگی یه رنگ دیگه میگیره. ولی خب، شب که میشه، اتفاقاتی میفته که اصلاً فکرشو نمیکنی، هم خندهداره هم یه کم غمناک، یه جور سورپرایزهای قاطی پاتی!
بازیگر نقش ماهین، خانم لیلی فرهادپور، عجب بازی کرده! اصلاً انگار خودِ ماهین رو از دلِ زندگی کشیدن بیرون. آقای اسماعیل محرابی هم که نقش مقابلشه، اونم خیلی خوب از پس نقشش بر اومده. این دوتا با هم یه زوج خیلی باورپذیر و بامزه رو ساختن.
کارگردانهای فیلم، مریم مقدم و بهتاش صناعیها، دست مریزاد دارن! اینا هم نویسندههای فیلم بودن هم کارگردانهاش. معلومه که خیلی با عشق و حوصله این فیلم رو ساختن. فیلم محصول مشترک ایران، فرانسه، سوئد و آلمانه. چه شود! یه جورایی بینالمللیه!
حالا جالب اینجاست که برای همین فیلم خوشگل و آروم، چه دردسرهایی که این کارگردانها نکشیدن! یه سری مشکلات براشون پیش اومده بود، حتی اجازه ندادن پاسپورت داشته باشن و نتونستن برن جشنواره برلین برای اکران فیلمشون! میگن به خاطر فیلم قبلیشون بوده که اسمش «قصیده گاو سفید» بوده و یه کم با بعضی جاها سازگار نبوده. عجب دور و زمونهای شده، واسه یه فیلم بیحاشیه هم دردسر میتراشن!
با این همه دردسر، فیلم تو جشنواره برلین کلی تحسین شده، جایزه هم برده، منتقدها هم که دیگه نگم برات، همهشون کف کردن! تو سایت راتن تومیتوز که بری، میبینی صد در صد منتقدها ازش تعریف کردن! پیتر بردشاو از گاردین که دیگه پنج ستاره کامل داده به فیلم! میگه فیلم هم شیرینه هم خندهداره و خیلی هم به موقع به این بحث دامن میزنه که آیا حکومتهای سختگیر باعث خلق آثار هنری بزرگ میشن یا نه! حرفش خیلی سنگینه ها!
خلاصه که «کیک محبوب من» یه فیلمه که هم حالتو خوب میکنه، هم به فکر فرو میبرتت. یه جورایی شیرینی و تلخی زندگی رو با هم قاطی کرده و یه کیک خوشمزه ازش درآورده. اگه دنبال یه فیلم گرم و صمیمی و باحال میگردی که هم بخندی هم یه کم دلت بگیره، این فیلم رو از دست نده! به نظر من که خیلی ارزش دیدن داره. امیدوارم تو هم خوشت بیاد عشق فیلم!